Ο πύργος στέκεται μισογκρεμισμένος οδεύοντας προς στην κατάρρευσή του. Διάσπαρτα τούβλα στοιβαγμένα σωρηδόν, το ένα πάνω στο άλλο, άναρθρα, πρόχειρα, βαριά. Πολλοί κακο-τεχνίτες συνέβαλαν σ’ αυτό, άλλωστε. Πήρε πολύς χρόνος να καταντήσει έτσι, μα το κακό θα γινόταν. Λεπτό με το λεπτό, χρόνο με το χρόνο. Στοιβαζόντουσαν τα τούβλα στραβά, μα ο πύργος ήταν βαθειά υποχρεωμένος να σταθεί όρθιος. Πολλοί του ζητούσαν πάρα πολλά, περίμεναν πάρα πολλά απ’ αυτόν – χωρίς, όμως, να τον εφοδιάσουν με τίποτα. Παρά μόνο τον φόρτωναν. Ο πύργος το έβλεπε, το αισθανόταν ότι ασφυκτιούσε. Έγερνε. Έγερνε. Έγερνε...